ราหูองค์กำเนิดมนุษย์ ของ หลวงพ่อผินะ ปิยะธโร วัดสนมลาว

รายละเอียดสินค้า

วัตถุอาถรรพณ์และเครื่องรางของหลวงพ่อผินะ ท่านสร้างได้แปลก พิสดารมากกว่าของครูบาอาจารย์องค์อื่นและที่สำคัญ ใช้ได้หลากหลายและสามารถบนบอกได้ ใช้ได้ พูดกันได้เหมือนมีชีวิต ท่านทำและสร้างขึ้นมาแต่ละอย่าง ดูแปลกๆ ทั้งนั้นเป็นเอกลักษณ์เฉพาะ ตัวของท่านไม่ลอกเลียนแบบ ราหูองค์กำเนิดมนุษย์ที่ท่านได้สร้างขึ้น ท่านสร้างท่านทำขึ้นมาไม่เหมือนผู้อื่น คือใช้พกติดตัวเป็นการแก้เคราะห์ เสริมดวง กันเหตุเภทภัย แต่บนบอกได้ ขอให้ช่วยได้ ใช้ได้หลากหลายและสามารถบนบอกได้ ใช้ได้ พูดกันได้เหมือนมีชีวิต มีพุทธคุณทางเมตตามหาเสน่ห์ที่รุนแรงมาก อีกอย่างยังสามารถส่งเสริมดวงชะตา ได้อีกด้วยซึ่งนับว่าแปลกมากในเรื่องนี้ แต่จำนวนการสร้างนั้นไม่มากมายอะไร ซึ่งถ้าจะคะเน ดูก็น่าจะไม่เกิน 100 อัน อีกอย่างเท่าที่รู้มาตอนท่านมีชีวิตอยู่ ท่านจะดูคนและแจกเป็นคนๆไปไม่ได้ทุกคน ท่านจะหวงของๆท่านมาก ในเรื่องนี้ลูกศิษย์ที่ทันหลวงพ่อทุกคนต่างยืนยันตรงกันหมดในเรื่องนี้ กรรมวิธีการสร้างราหูองค์กำเนิดมนุษย์ของหลวงพ่อผินะกันดีกว่า ท่านทำขึ้นมาจาก กะลาตาเดียว โดยทำเป็นรูปสามเหลี่ยม มนๆ ขนาดกำลังใช้ ด้านแรกท่านจะแกะเซาะเป็นรูปราหูอมจันทร์และ ลงคาถานะเตสุเต ล้อมเอาไว้ ส่วนอีกด้านท่านจะแกะเซาะเป็นรูปรังไข่ของผู้หญิง แล้วลงอักขระสองสามตัวไว้ ท่านจะทำรวมๆ ไว้ทีละหลายๆ อันจนหมดกะลาที่หามาได้ หลังจากนั้นท่านก็จะนำราหูหรือองค์กำเนิดมนุษย์ ลงไปแช่ในน้ำมันที่เคี่ยวมาจากของดีที่เห็นง่ายแต่เอายาก แล้วท่านก็ทำการปลุกเสกของท่านไปเรื่อยๆ จนเห็นอุคนิมิตเกิดขึ้นเป็นรูปเป็นร่าง ท่านจึงจะนำออกแจกแต่ก็น้อยคนนักที่จะได้เพราะตามลำพังแล้วกะลาตาเดียวหายาก แล้วนี่ท่านยังนำมาแช่ในน้ำมันที่เคี่ยวมาจากของดีที่เห็นง่ายแต่เอายากอีก ยิ่งทำให้มีอิทธิฤทธิ์เพิ่มมากขึ้น การทำการสร้างในยุคแรกๆ นั้น ท่านจะทำการลงยันต์แบบยันต์เซาะ ร่องหมดและแช่ในน้ำมันที่เคี่ยวมาจากของดีที่เห็นง่ายแต่เอายากหมดทุกอัน และรุ่นหลังๆ เป็นแบบยันต์ ปั๊มหมึกดูไม่สวย และที่สำคัญไม่ได้แช่น้ำมันที่ทำมาจากของดีที่เห็นง่ายแต่เอายากด้วย จึงไม่น่าใช้ ท่านใดสนใจให้ติดต่อมาได้ครับ มีองค์เดียว ผมนำพลอยแดงมาติดทำตาไว้ด้านหน้า ของแท้หายากมากเพราะท่านสร้างไว้น้อย เนื่องจากการสร้างเครื่องรางประเภทวัตถุอาถรรพณ์นั้น สร้างและทำได้ยาก ต้องทำทีละชิ้น ผู้สร้างต้องมีความมานะอดทนมากพอสมควรทีเดียว อีกอย่างวัสดุหรือมวลสารที่เป็นของอาถรรพณ์นั้นก็หาได้ยากมาก จึงทำให้จำนวนการสร้างในแต่ละครั้งนั้นได้จำนวนน้อยมาก ไม่เพียงพอต่อ ความต้องการของผู้บูชา